Nevevî'nin (ö. 676/1277) zikir ve duâya dâir hadisleri bir araya getiren eseri. Tam adı Hilyetu'l-Ebrâr ve Şiâru'l-
Ahyâr olup 665 (1266-67) yılında kaleme alınmıştır. Nevevî bu eserinde, bir insanın hayatı boyunca karşılaşacağı
çeşitli durumlar ve yapacağı ibadetlerle ilgili olarak topladığı dua ve zikirleri konularına göre on dokuz bölüm, 356
bab halinde sıralamış, ayrıca eserin sonuna genel dualarla ilgili otuz kadar hadis ilâve etmiştir. Günlük hayattaki
çeşitli davranışlar, namaz, zekât, oruç, hac gibi ibadetler, cihad, sefer, evlenme gibi olaylarda yapılması uygun
olan dua ve zikirleri verirken yer yer hadisleri açıklamış, hadis ilimleriyle ilgili bilgiler vermiş, fıkhî kaidelerden ve
ahlâk kurallarından bahsetmiştir. el-Ezkâr'daki hadislerin seçiminde Buhârî ve Müslim'in el-Câmiu's-sahih'leriyle
Ebû Dâvûd, Tirmizî ve Nesâî'nin es-Sünen'leri esas alınmış, bu arada diğer hadis kitaplarına da başvurulmuş,
Nevevî'nin ifadesine göre cüzler ve müsnedlerdeki hadislere çok az yer verilmiştir. Umumiyetle sahih hadisler
tercih edilmekle beraber sahih hadis bulunamayan konularda bazen zayıf hadisler de alınmış, fakat çok defa
bunların zayıf olduğu belirtilmiştir. Seçilen hadislerin kolay anlaşılır olmasına dikkat edilmiş, eserin hacmini
büyütmemek için rivayetlerin senedleri verilmemiştir. Genellikle hadislerin başında, bazen de sonunda kaynakları
ve sağlamlık dereceleri kaydedilmiş, Buhâri ve Müslim'den nakledilen hadislerin sıhhat derecesine işaret etmeye
gerek görülmemiştir. Tirmizî'nin es-Sünen'inden alınan hadislerin sağlamlık derecesinin tespitinde ise onun bu
konudaki görüşleri esas alınmıştır. Okunmasında güçlük bulunan kelimelerin nasıl okunacağı belirtilmiş, garîb
kelimeler açıklanmış ve bunlar hakkında çeşitli âlimlerin görüşleri zikredilmiştir. Bu arada konuyla ilgili âyetler,
sahabe ve tabiîn sözleri nakledilmiş, diğer bazı kitaplardan bilgiler aktarılmıştır. Bazı konularda Şerhu'l-Mühezzeb,
Şerhu Sahihi Müslim gibi kendi kitaplarına atıflar yapan Nevevî uzun babları kendi içerisinde fasıllara ayırmıştır.
Nevevî'nin (ö. 676/1277) zikir ve duâya dâir hadisleri bir araya getiren eseri. Tam adı Hilyetu'l-Ebrâr ve Şiâru'l-
Ahyâr olup 665 (1266-67) yılında kaleme alınmıştır. Nevevî bu eserinde, bir insanın hayatı boyunca karşılaşacağı
çeşitli durumlar ve yapacağı ibadetlerle ilgili olarak topladığı dua ve zikirleri konularına göre on dokuz bölüm, 356
bab halinde sıralamış, ayrıca eserin sonuna genel dualarla ilgili otuz kadar hadis ilâve etmiştir. Günlük hayattaki
çeşitli davranışlar, namaz, zekât, oruç, hac gibi ibadetler, cihad, sefer, evlenme gibi olaylarda yapılması uygun
olan dua ve zikirleri verirken yer yer hadisleri açıklamış, hadis ilimleriyle ilgili bilgiler vermiş, fıkhî kaidelerden ve
ahlâk kurallarından bahsetmiştir. el-Ezkâr'daki hadislerin seçiminde Buhârî ve Müslim'in el-Câmiu's-sahih'leriyle
Ebû Dâvûd, Tirmizî ve Nesâî'nin es-Sünen'leri esas alınmış, bu arada diğer hadis kitaplarına da başvurulmuş,
Nevevî'nin ifadesine göre cüzler ve müsnedlerdeki hadislere çok az yer verilmiştir. Umumiyetle sahih hadisler
tercih edilmekle beraber sahih hadis bulunamayan konularda bazen zayıf hadisler de alınmış, fakat çok defa
bunların zayıf olduğu belirtilmiştir. Seçilen hadislerin kolay anlaşılır olmasına dikkat edilmiş, eserin hacmini
büyütmemek için rivayetlerin senedleri verilmemiştir. Genellikle hadislerin başında, bazen de sonunda kaynakları
ve sağlamlık dereceleri kaydedilmiş, Buhâri ve Müslim'den nakledilen hadislerin sıhhat derecesine işaret etmeye
gerek görülmemiştir. Tirmizî'nin es-Sünen'inden alınan hadislerin sağlamlık derecesinin tespitinde ise onun bu
konudaki görüşleri esas alınmıştır. Okunmasında güçlük bulunan kelimelerin nasıl okunacağı belirtilmiş, garîb
kelimeler açıklanmış ve bunlar hakkında çeşitli âlimlerin görüşleri zikredilmiştir. Bu arada konuyla ilgili âyetler,
sahabe ve tabiîn sözleri nakledilmiş, diğer bazı kitaplardan bilgiler aktarılmıştır. Bazı konularda Şerhu'l-Mühezzeb,
Şerhu Sahihi Müslim gibi kendi kitaplarına atıflar yapan Nevevî uzun babları kendi içerisinde fasıllara ayırmıştır.
-
Stokta yok -
Stokta yok
-
-
Stokta yok
-
Stokta yok
